De Mortel

De Bleek, De Sprenk, De Smagt, De Paesche Hoeve, De Ren, De Hongercamp, het Hemelrijk, het goed Milschot, het goed Nieuwenhuis, de hoeve Ter Eiken, de hoeve Hazelbosch en de hoeve op de Hoge Aarle. 

Waarom deze opsomming? Het zijn allemaal alleenstaande boerderijen en gehuchten die samen het dorp De Mortel hebben gevormd. Het grootste gehucht, De Mortel zelf, groeide zo uit tot een dorpje met – vanaf 1689 – een kapel. In het ‘centrum’ lag de reeds genoemde hoeve Hazelbosch die al in de late middeleeuwen met al z’n bijgebouwen rond een driehoekig plein lag, waarop tegenwoordig het kerkgebouw, het kerkhof en het dorpshuis een plek hebben gevonden. De Mortel heeft nu 1558 inwoners en voert als een soort reclameslogan: Een (h)echt dorp. En midden in dat dorp staat de opvallende ‘bereleider’, een bronzen beeld van een boerke en zijn mannetjesvarken, een beer, vervaardigd door de Gemertse beeldhouwer Toon Grassens. De prachtige kerk, gebouwd in 1902, is van ver uit de Peel te zien, en heeft in dat vergezicht een nog veel grotere buurman gekregen: de “Wortel van De Mortel”. Dat is een betonnen kolos die voor heel de regio een prima oriëntatiepunt vormt.