Bakel

Bakel is één van de oudste dorpen van Peelland, heette in het jaar 721 Baclaos en werd, toen schrijven ‘in’ raakte, lang als Baeckel geschreven. De kom van het dorp lag op een hoogte, omgeven door zandbergen en zandverstuivingen. In de vroegste eeuwen bood die omstandigheid een veilige, bewoonbare plaats en de eerste Bakelnaren namen de vele overstuivingen - zand kan héél lastig zijn -  voor lief. Bakel is altijd een agrarisch dorp geweest. Landbouw en veeteelt waren vrijwel de enige bron van inkomsten. Een boer die meer dan drie koeien had werd al gezien als een rijke boer. Op de zanderige, niet al te vruchtbare gronden aan de rand van de Peel was het hard werken om een bestaan te verkrijgen.

De kerk van Bakel is één van de oudste, misschien wel dé oudste binnen het bisdom Den Bosch. De geschreven geschiedenis van Bakel begint namelijk al in 714, als op 2 maart van dat jaar op papier wordt vastgelegd dat aan - de later heilig verklaarde - bisschop Willibrord een aantal bezittingen te Bakel worden geschonken. Bakel heeft dus in 2014 het dertienhonderdjarig bestaan gevierd!